تأثیر محیط‌های کشت MS و B5 بر شاخص‌های رشدی به‌لیمو در شرایط درون شیشه‌ای

انتخاب محیط کشت مناسب یکی از ضرورت­های موفقیت در کشت بافت به‌لیمو Lippia citriodora H.B.K. است. قطعه‌های گرۀ حاوی یک جوانۀ ‌جانبی به‌منظور ریز ازدیادی نوساقه‌ها در غلظت‌های مختلف محیط کشت MS و B5 با غلظت­های یک­چهارم، یک­دوم و کامل نمک­های عنصرهای ریز و مغذی (میکرو) و عنصرهای اصلی غذایی (ماکرو)، کشت شدند. همۀ محیط‌های کشت حاوی 1 گرم در لیتر زغال‌ فعال بود. نمونه‌ها به مدت 6 هفته در اتاقک‌ رشد نگهداری شدند. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. ریشه‌زایی 100 درصد در غلظت کامل محیط کشت MS و B5 به­دست آمد. بالاترین میزان از شاخص‌های شمار گره در بلندترین ‌شاخساره، طول بلندترین ‌شاخساره، شمار برگ در بلندترین ‌شاخساره، طول بزرگ­ترین برگ، شاخص سبزینه (کلروفیل)، شمار ریشه، قطر پینه (کالوس)، وزن‌ تر ریشه و وزن‌ خشک‌ریشه در غلظت کامل MS به‌دست آمد که می‌تواند ناشی از بالاتر بودن توان یونی محیط کشت MS نسبت به دیگر محیط­های کشت مورد استفاده باشد. کمترین شمار برگ‌های بافت مرده (‌نکروزه) در بلندترین ‌شاخساره و شمار برگ‌های بافت مردۀ گیاهچه در محیط کشت B5 کامل مشاهده شد. با توجه به یافته­های پژوهش، محیط کشت MS با 1 گرم بر لیتر زغال ­فعال برای افزایش در شرایط کشت بافتی به­لیمو توصیه می ­شود.